Güneş altında unutulmuş bir yapı, kapısında üst
üste yığılmış birkaç plastik sandalye. Sessizlik, bu sahnenin en baskın öğesi.
İnsan varlığına dair izler vardır ama insan yoktur. Terk edilmiş değil; sanki
zamanın dışında bir bekleyiş hâlindedir burası. Deniz kenarında uzanan bu
boşluk, yazlık neşesinden arınmış, mevsimsiz bir durgunluğa bürünmüş. Evin
gölgesi, içindeki sessizliği dışarı taşır. İzleyiciyi alışılmış mekânların
yabancılaştığı o kısa ama yoğun âna çağırır. Kimsenin olmadığı ama herkesin bir
zamanlar bulunduğu o ara boşluğa.
70x100
t.ü.y.b.
2023
