Eserlerimde; parafin, metal, beton ve taş gibi malzemeler üzerinden hafızanın ve bedenin
geçiciliğini; kaybolma ve yeniden yazılma süreçlerini araştırıyorum. Üretimlerimin dilini; malzemenin dönüşüm potansiyelini ve geçicilik ile kalıcılık arasındaki eşikte oluşan gerilimleri merkeze alarak kuruyorum. Bedenin ve nesnelerin bıraktığı izleri, mekânla kurdukları geçici ilişkileri ve birbirine zıt materyallerin yarattığı anlam katmanlarını işlerimde bir araya getiriyor; bu karşılaşmalar üzerinden malzemelerin kendilerine içkin anlamlarını dışarıda bırakmadan yeni anlatılar oluşturuyorum.
Çalışma; varoluşun geçiciliğini ve kayıp ile dönüşüm arasındaki ilişkiyi, malzemelerin kendi dili üzerinden sorgular. Parafin, metalin üzerinde ikinci bir deri gibi konumlanır: Hem ona aitmiş gibi durur hem de her an ayrılacakmış gibi. Bu geçici temas; bedenin zamanla kaybolan ve dönüşen doğasını çağrıştırır. Parafin; ısı, temas ve yerçekimi gibi fiziksel etkilere duyarlıyken, metal nötr ve sabittir. Bu iki malzeme arasında kurulan ilişki, ten ile taşıyıcı yüzey arasındaki gerilimi açığa çıkarır. Bu temas, hem korunma hem de silinme potansiyeli taşır.
2025, 60x80 cm 3 adet metal plaka, parafin
