Nida Erdoğan, 1999 yılında İstanbul’da doğdu.

Namık Kemal Üniversitesi Resim Bölümü’nden mezun olduktan sonra Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Enstitüsü’nde yüksek lisans eğitimine başladı. Resim, seramik, heykel ve mekâna özgü yerleştirme disiplinlerinde çalışan sanatçı; travma, bellek ve tekinsizlik kavramlarını merkeze alan üretimlerinde, kişisel deneyimlerinden yola

çıkarak evrensel bir anlatı kurar. Çocuklukta yaşadığı kuş fobisi, erken dönem işlerindeki ölü kuş imgeleriyle görünür oldu. Bu imgeler başlangıçta kişisel bir yüzleşmenin parçasıyken, zamanla kolektif hafızaya dair bir sorgulamanın kapısını araladı. Son yıllarda anlatım dili düğüm formuna yöneldi. Düğümler, çözülemeyen, bastırılan ya da

ertelenen duyguların metaforu olarak sanatçının işlerinde yer alıyor. Erdoğan, travmanın bellekte bıraktığı izleri görsel bir dil aracılığıyla görünür kılmayı ve kişisel deneyimi evrensel

bir sorguya dönüştürmeyi amaçlıyor.

Sanatçının çocukluk travmasından filizlenen kuş fobisi ve düğüm formu, yalnızca kişisel bir hafızanın deşifresi değil, aynı zamanda insanın kolektif bilinçdışına dair bir haritadır. Burada, düğümler sosyal bir patoloji’nin izlerini taşır: Toplumların çözülmemiş travmaları, bireylerin sinir ağlarında düğümlenir, bedenlerde kristalize olur.

Sanatçının üretim pratiği, çocukluk döneminde yaşanan travmatik bir deneyimden yola çıkar. Kuş fobisinin görsel bir izdüşümü olarak ortaya çıkan ölü kuş bedenleri, zamanla bireysel korkunun ötesine geçerek, insanın doğayla, ölümle ve yıkımla kurduğu ilişkiye dair metaforik bir anlatıya dönüşür.

Sanatçı, son dönem çalışmalarında bu travmatik hafızayı yalnızca kuş imgeleriyle değil, aynı zamanda düğüm formu aracılığıyla da ifade etmeye yönelmiştir. Düğüm; bastırılmış duyguların, çözülememiş düşüncelerin ve bedensel belleğin iç içe geçmiş yapısını simgeler. Bu form, çözülme ve direnç arasındaki gerilimle izleyiciyi bilinç ile bilinçdışı arasında salınan bir eşikte konumlandırır.

Bu bağlamda sanatçı, düğüm formunu bireysel bir travmanın ötesine taşıyarak evrensel bir duygunun sembolüne dönüştürmeyi amaçlar. “Sakin Bir Karmaşa”, her bireyde farklı şekillerde tezahür eden içsel düğümlerin, sadeleştirilmiş ama yoğun bir görsel anlatımıdır. Bu çalışma, kolektif olarak deneyimlenen psikolojik sıkışmışlıkların sessiz ve katmanlı bir temsiline dönüşür.

Sakin Bir Karmaşa 2, tuval üzerine yağlı boya, 50x60 cm, 2025